In memoriam Jørgen van Bosse

2-12 Nieuws
Woensdag 23 november 2022 bracht Daniëlle Schooleman mij het trieste bericht dat Jørgen van Bosse op 58-jarige leeftijd is overleden. Jørgen was voor zijn werkgever Foreco op zijn jaarlijkse inkooptrip in Limoges, Frankrijk, toen hij op 8 november werd getroffen door een zware hersenbloeding. Hij is daarbij in coma geraakt waaruit hij niet meer is ontwaakt. Afgelopen woensdag is Jørgen in het bijzijn van Mascha en zijn kinderen Lotte en Mees met hun partners rustig ingeslapen.

Marjan en ik leerde Jørgen en Daniëlle kennen via onze hockeyclub. Onze dochters zijn van dezelfde leeftijd en speelden samen in een hockeyteam. Jørgen en ik speelden in het eerste semi-Veteranenelftal dat onze club kende en onze gezinnen ontwikkelden met elkaar een hechte vriendschap. Wij hockeyden samen, gingen samen op wintersport en ik zat (samen met een aantal teamgenoten) met Jørgen in de Ronde Tafel Leusden. 

Jørgen was een man van geen woorden, maar daden. Rechtdoorzee en met veel passie stond hij in het leven. Daarbij was hout zijn ding. Afgestudeerd als ingenieur westerse bosbouw aan de Hogeschool Larenstein kon het niet anders dan dat Jørgen in het hout aan de slag zou gaan. Eerst tien jaar als bedrijfsleider bij Houtzagerij Wiesel en daarna al weer 21 jaar bij Foreco. Bij een bezoek aan Foreco tussen de metershoge stapels gezaagd hout vroeg hij mij "Hoor je kraken? Dat is het mooie van hout, dat leeft nog steeds!”. 

In ons hockeyteam speelde Jørgen in de spits en kon hij uit de onmogelijkste hoeken scoren. Daarnaast was hij coach van de elftallen van zijn kinderen. 
Ook bestuurlijk stond Jørgen zijn mannetje. Eerst in 1995 als bestuurslid accommodatie op het oude complex aan ’t Sluisje en vanaf 1996 als voorzitter. In het lustrumboek uit 1998 schrijft hij zelf over zijn bestuursperiode. Die werd toch vooral gekenmerkt door de perikelen rond het verkrijgen van een complexe milieuvergunning. De buren aan de Walstro hadden zo veel geklaagd bij de gemeente dat het de club onmogelijk werd gemaakt zonder volledige milieuvergunning wedstrijden, toernooien en feesten te organiseren. En dat ging letterlijk over aantallen glorix flessen, de hoeveelheid douchestralen, verplichte parkeerwachten gedurende de hele week, toeschouwers mochten niet meer juichen, scheidsrechters niet meer fluiten. Als je het nu terugleest voel ik de frustratie en onmacht die Jørgen gevoeld moet hebben. Toen hij op een doordeweekse dag vlak voor een toernooi te horen kreeg dat dit door de gemeente werd verboden, sprong hij direct in zijn auto en stormde hij zonder zich iets van de bodes aan te trekken ("Geen afspraak? Dat zullen we nog wel eens zien!”) de kamer van de wethouder binnen. Het toernooi mocht uiteindelijk toch doorgaan. Met de vergunning is het uiteindelijk ook goed gekomen, maar Jørgen realiseerde zich dat zijn "houtige” karakter op de lange termijn niet in het voordeel van onze hockeyclub zou uitpakken. Daarom gaf hij al na twee jaar zijn voorzittershamer over aan Eric Lucassen. 

In juni 2001 verhuisde het gezin Van Bosse naar Zwolle, dichter bij zijn werk. Ze gingen daar hockeyen bij wat toen nog ZMHC De Pelikaan heette. Ook daar is Jørgen nog jarenlang coach geweest van de elftallen waar zijn zoon Mees in speelde. Onze hockeyclub vergat hij niet, zo leverde Foreco tegen een vriendenprijs de (natuurlijk) houten tuintafels die op het terras staan. 

Jørgen zou in augustus 2023 trouwen met zijn Mascha, waarmee hij al acht jaar gelukkig was. De voorbereidingen voor hun huwelijk zouden net deze week beginnen. Namens alle leden en oud-leden van de MHC Leusden wens ik Mascha, Lotte en Roeland, Mees en Nika, Daniëlle en Hans en iedereen die Jørgen lief had, veel kracht om dit grote verlies te verwerken.

In mijn hart leeft Jørgen nog steeds!

Tim de Bondt

 
2-12-2024 Algemeen nieuws